پروتز سینه

پروتز سینه، که به عنوان جراحی بزرگ کردن سینه یا ماموپلاستی افزایشی نیز شناخته می‌شود، روشی پیشرفته در جراحی زیبایی است که با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی یا سالین (آب‌نمک) یا انتقال چربی از بافت بدن خود فرد، به تغییر شکل، اندازه و برجستگی سینه‌ها می‌پردازد. این عمل می‌تواند برای اهداف گوناگونی از جمله افزایش حجم سینه‌ها، اصلاح عدم تقارن، یا بازسازی سینه پس از جراحی برداشتن سینه به دلیل سرطان (ماستکتومی) انجام شود.

انتخاب صحیح روش، جراح با تجربه و داشتن انتظارات واقع‌بینانه از جمله عوامل کلیدی در دستیابی به نتایج مطلوب و رضایت‌بخش محسوب می‌شوند. با وجود ریسک‌ها و عوارض احتمالی مانند هر عمل جراحی دیگر، عمل پروتز سینه می‌تواند برای بسیاری از زنان تجربه‌ای رضایت‌بخش باشد که به افزایش اعتماد به نفس و بهبود احساس زنانگی آن‌ها کمک شایانی می‌کند.

پروتز سینه چیست؟

پروتز سینه، در تعریف کلی، به بافتی مصنوعی یا طبیعی اطلاق می‌شود که برای جایگزینی یا افزایش حجم بافت طبیعی پستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پروتزها عمدتاً از جنس سیلیکون یا سالین ساخته شده‌اند و در شکل‌ها، فرم‌ها و سایزهای مختلفی موجود هستند. انتخاب بهترین سایز پروتز سینه با مشورت جراح متخصص و بر اساس آناتومی بدن فرد انجام می‌شود.

پروتز سینه برای خانم‌های بهبودیافته از سرطان پستان که بعد از بهبودی امکان جایگزین کردن بافت پستان را دارند، نقشی حیاتی و شبیه به معجزه ایفا می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا اعتماد به نفس و حس زنانگی خود را بازیابند. علاوه بر این، بسیاری از خانم‌ها صرفاً برای بهبود شکل، فرم و افزایش حجم سینه‌های خود، از پروتز استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است که در برخی تعاریف، به بافت اسفنجی و حجیمی که داخل کاپ سوتین قرار داده می‌شود نیز “پروتز سینه” گفته می‌شود، اما تمرکز این مقاله بر جراحی‌های دائمی پروتز سینه است.

روش‌های انجام جراحی پروتز سینه

شناخت روش‌های مختلف انجام پروتز سینه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا انتخاب روش مناسب می‌تواند تأثیر بسزایی در نتایج جراحی، مدت زمان بهبودی و کلیت تجربه بیمار داشته باشد. هر روش دارای مزایا، معایب و خطرات خاص خود است و ممکن است بسته به ساختار بدنی، سلامت کلی و اهداف زیبایی‌شناختی بیمار، مناسب‌تر باشد. مشورت دقیق با دکتر احمد یکتا قبل از تصمیم‌گیری برای عمل جراحی پروتز دائمی سینه بسیار مهم است.

روش‌های مختلف جایگذاری پروتز سینه شامل موارد زیر خواهد بود:

• روش زیر عضله‌ای (Submuscular): پروتز به طور کامل یا جزئی در زیر عضله پکتورال (سینه) قرار می‌گیرد. این روش برای افرادی که بافت سینه کمی دارند یا خواهان طبیعی‌ترین ظاهر هستند، مناسب است.
• روش زیر غددی (Subglandular): پروتز بین بافت سینه و عضلات قفسه سینه (روی عضله) جایگذاری می‌شود. این روش معمولاً در خانم‌هایی با بافت سینه کافی به کار می‌رود و بهبودی سریع‌تری دارد.
• روش دوگانه (Dual Plane): بخشی از پروتز زیر عضله و بخشی دیگر زیر بافت سینه قرار می‌گیرد. این تکنیک ترکیبی، مزایای هر دو روش را ارائه می‌دهد و نتیجه‌ای بسیار طبیعی به همراه دارد.

محل برش‌ها برای قرار دادن پروتز نیز متفاوت است:

• برش در چین زیر سینه (Inframammary Fold): برش در چین طبیعی زیر سینه ایجاد می‌شود. این رایج‌ترین و محبوب‌ترین محل برش است که دسترسی خوبی به جراح می‌دهد و جای زخم آن به خوبی پنهان می‌شود.
• برش اطراف هاله نوک سینه (Periareolar): برش در اطراف لبه هاله رنگی دور نوک سینه ایجاد می‌شود. این روش جای زخم کمتری بر جای می‌گذارد اما ممکن است برای پروتزهای بزرگ یا در برخی موارد خاص مناسب نباشد.
• برش زیر بغل (Transaxillary): پروتز از طریق برشی در زیر بغل وارد می‌شود. این روش هیچ برشی روی سینه ایجاد نمی‌کند اما ممکن است کمی پیچیده‌تر باشد.
• برش ناف (Transumbilical): پروتز از طریق برشی در ناف وارد و به سمت سینه‌ها هدایت می‌شود. این روش کمتر رایج است و معمولاً فقط برای پروتزهای سالین قابل انجام است.

پس از ایجاد برش و آماده‌سازی فضای مورد نظر، پروتز درون سینه کار گذاشته می‌شود. انتخاب محل دقیق قرارگیری پروتز (روی عضله یا زیر عضله) و محل برش‌ها بسته به شکل اولیه سینه، اندازه پروتزها، میزان بافت سینه موجود و فرم نهایی دلخواه بیمار، توسط جراح پلاستیک تعیین می‌شود. در برخی موارد، برای سینه‌های افتاده، ممکن است نیاز به جراحی لیفت سینه (ماستوپکسی) نیز به صورت همزمان یا در مرحله‌ای جداگانه باشد تا بهترین نتیجه زیبایی‌شناختی حاصل شود.

چه افرادی کاندیدای مناسب پروتز سینه هستند؟

جراحی پروتز سینه، علاوه بر جنبه زیبایی، می‌تواند جنبه درمانی و بازسازی نیز داشته باشد. کاندیداهای مناسب برای این عمل معمولاً دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• خانم‌های بهبودیافته از سرطان سینه: که بافت سینه را به دلیل ماستکتومی از دست داده‌اند و به دنبال بازسازی و بازیابی ظاهر طبیعی سینه هستند.
• خانم‌های دارای عدم تقارن در شکل و فرم سینه: برای ایجاد تعادل و زیبایی بیشتر در سینه‌ها.
• خانم‌هایی که وزن زیادی کم کرده‌اند: و بافت سینه آن‌ها دچار شل‌شدگی شده است، اما پوست اضافی چندانی ندارند.
• خانم‌هایی که از شکل و فرم سینه خود رضایت ندارند: و خواهان بهبود ظاهر کلی سینه هستند.
• خانم‌هایی که سینه‌های کوچکی دارند: و علاقه‌مند به افزایش سایز سینه هستند.
• خانم‌هایی که بعد از زایمان و شیردهی: بافت سینه آن‌ها دچار افتادگی یا کاهش حجم (دفرمگی) شده است.
• افراد دارای سلامت عمومی مناسب: بدون بیماری‌های زمینه‌ای کنترل‌نشده که می‌تواند ریسک جراحی را افزایش دهد.
• افراد با انتظارات واقع‌بینانه: که درک درستی از نتایج جراحی و محدودیت‌های آن دارند.
• افراد غیرسیگاری یا کسانی که مصرف سیگار را قطع کرده‌اند: سیگار کشیدن می‌تواند روند بهبودی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و خطر عوارض را افزایش دهد.

جدیدترین تکنولوژی‌ها و مدل‌های پروتز سینه

در سال‌های اخیر، روند جراحی پروتز سینه به سمت زیبایی طبیعی و انطباق با فرم بدن فردی تغییر کرده است. دیگر اندازه‌ی بزرگ و شکل خاص، ملاک زیبایی نیست، بلکه تأکید بر تناسب و انطباق ایمپلنت‌ها با ساختار بدن و اهداف فردی است. این تغییر نه‌تنها به افزایش اعتماد به نفس افراد کمک می‌کند، بلکه تجربه‌ای نزدیک‌تر به زیبایی طبیعی و مطابق با نیازهای جسمی و سبک زندگی را فراهم می‌سازد. از تکنولوژی‌های جدید و روش‌های نوآورانه گرفته تا مدل‌های سبک‌تر و قابل شخصی‌سازی، این تغییرات به افراد امکان می‌دهد که بهترین انتخاب را با اطمینان از نتایج طبیعی داشته باشند.

برخی از جدیدترین پیشرفت‌ها در این زمینه عبارتند از:

1. میکروایمپلنت‌ها: ایمپلنت‌های کوچکی از جنس سیلیکون که به تعداد زیاد در بافت سینه جای‌گذاری می‌شوند و امکان فرم‌دهی دقیق و طبیعی را فراهم می‌کنند. مزایا:
   • ظاهر و بافت نزدیک به طبیعی.
   • حداقل جای زخم به دلیل نیاز به برش‌های کوچک‌تر.
   • بهبود سریع‌تر.
2. فناوری سلول‌های بنیادی (انتقال چربی): با استفاده از سلول‌های بنیادی و چربی خود بدن، امکان افزایش طبیعی حجم سینه را فراهم می‌کند. چربی از نواحی دیگر مانند شکم استخراج شده و به سینه تزریق می‌شود. مزایا:
   • ایجاد بافت طبیعی و احساسی کاملاً طبیعی.
   • کاهش ریسک عوارض مرتبط با مواد خارجی.
   • نتایج شخصی‌سازی شده و ظاهر طبیعی‌تر.
3. ایمپلنت‌های سیلیکونی سبک‌وزن: نسل جدیدی از ایمپلنت‌ها که با استفاده از میکروسفرهای پرشده از هوا، وزن کلی پروتز را تا 30 درصد کاهش می‌دهند. مزایا:
   • کاهش وزن تا 30 درصد، کاهش فشار بر بافت سینه.
   • راحتی بیشتر و مناسب برای افراد فعال.
   • ظاهر طبیعی و زیبا.
4. استانداردهای رو به رشد در پروتز سینه: تمرکز بر بهبود استانداردهای سلامت و ایمنی با معرفی مواد زیست‌سازگار و روش‌های جراحی نوین، که خطرات را به حداقل می‌رساند و برای هر بیمار مناسب‌تر است.
5. فناوری تصویربرداری مدرن: استفاده از ابزارهایی مانند تصویربرداری سه‌بعدی و واقعیت افزوده برای شبیه‌سازی نتایج قبل از جراحی. مزایا:
   • امکان شبیه‌سازی نتیجه نهایی قبل از عمل و کمک به انتخاب دقیق‌تر.
   • کمک به انطباق پروتز با ساختار بدنی منحصر به فرد بیمار.

انواع مدل پروتز سینه

امروزه انواع گوناگونی از مدل‌های پروتز سینه در دسترس هستند که این تنوع به بیماران امکان انتخاب گزینه‌ای متناسب با نیازها و ترجیحات شخصی خود را می‌دهد. انتخاب مدل مناسب پروتز می‌تواند بر نتیجه نهایی از لحاظ ظاهر و احساس طبیعی تأثیرگذار باشد.

در حال حاضر انواع مدل‌ها برای جراحی پروتز سینه شامل موارد زیر خواهند بود:

• مدل‌های گرد (Round): این پروتزها حجم یکنواختی را در تمام قسمت‌های سینه ایجاد می‌کنند و به سینه‌ها فرم گرد و پرتری می‌بخشند. دارای پروفایل‌های (برجستگی) متفاوت (متوسط، بالا، بسیار بالا) هستند.
• مدل‌های آناتومیک یا قطره‌ای شکل (Teardrop/Anatomic): این پروتزها شبیه به شکل طبیعی سینه هستند، به طوری که قسمت پایین آنها پرتر و قسمت بالای آنها باریک‌تر است. نتیجه‌ای طبیعی‌تر و شیب‌دارتر ایجاد می‌کنند.
• مدل‌های ترکیبی با طراحی ویژه برای حالت‌های طبیعی‌تر.
• مدل‌های سیلیکونی ژل‌آغشته: پر شده از ژل سیلیکون کواسیو (چسبنده) که حتی در صورت پارگی نیز شکل خود را حفظ می‌کنند و احساسی بسیار طبیعی دارند.
• مدل‌های سالین (آب‌نمک): پر شده از محلول آب‌نمک استریل. این پروتزها پس از جایگذاری پر می‌شوند.
• مدل‌های بادوام برای افراد فعال و ورزشکار: با مقاومت بیشتر در برابر فشار و حرکت.
• مدل‌های با جنس ویژه مانند پلی‌یورتان یا هیدروژل: که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

آیا پروتز سینه نیاز به تعویض دارد؟

پروتزهای سینه، چه از نوع سیلیکونی و چه سالین، معمولاً نیاز به تعویض پس از حدود 10 تا 15 سال دارند. در گذشته توصیه می‌شد که پروتزها هر 10 سال یک بار تعویض شوند، اما با پیشرفت فناوری و ساخت پروتزهای مقاوم‌تر، این دوره زمانی تا 15 سال نیز قابل افزایش است. با این حال، توصیه می‌شود که بیش از 15 سال از تعویض پروتز خودداری نشود؛ چرا که احتمال ترکیدگی و آسیب به پروتز با گذشت زمان بیشتر می‌شود.

علائم نیاز به تعویض پروتز سینه:

• در پروتزهای سالین: در صورت ترکیدگی، تخلیه پروتز طی 1 تا 2 روز رخ می‌دهد و افتادگی سینه به سرعت مشخص می‌شود.
• در پروتزهای سیلیکونی: ترکیدگی ممکن است به سادگی قابل تشخیص نباشد (که به آن “پارگی خاموش” گفته می‌شود). در این موارد، انجام خودآزمایی‌های دوره‌ای و ماساژ پروتز می‌تواند به تشخیص تغییرات کمک کند. پروتزهای سیلیکونی نسل قدیم در صورت ترکیدگی، فرم طبیعی خود را از دست می‌دهند و ممکن است بیمار این تغییرات را حس کند یا ببیند.
• تغییر شکل، چروکیدگی یا جابجایی پروتز.
• کپسولار کانترکچر (سفتی و انقباض کپسول اطراف پروتز): که منجر به درد، تغییر شکل و سفتی سینه می‌شود.

در هر صورت، بهتر است در اولین فرصت به جراح پلاستیک مراجعه کرده و در صورت لزوم از سونوگرافی یا MRI برای تشخیص ترکیدگی استفاده شود.

جراحی تعویض پروتز سینه:

اگر ترکیدگی به موقع تشخیص داده شود، جراحی تعویض یا برداشتن پروتز نسبتاً ساده خواهد بود. اما در صورتی که تعویض به تأخیر بیفتد، بیمار ممکن است دچار “کپسولار کانترکچر” شدید شود؛ وضعیتی که نیاز به برداشتن کپسول اطراف پروتز دارد و به این جراحی “کپسولکتومی” می‌گویند. در مواردی که التهاب شدید باشد، جراح توصیه می‌کند که پروتز جدید تا 6 ماه بعد از جراحی جایگذاری نشود.

مدت زمان بهبودی پس از تعویض پروتز سینه معمولاً راحت‌تر از زمان قرار دادن اولیه پروتز است و اغلب بیماران پس از چند روز قادر به بازگشت به کار یا تحصیل هستند. اگر کپسولکتومی نیز انجام شود، بهبودی طولانی‌تر و همراه با درد بیشتری خواهد بود، اما این دوره نیز اغلب تنها چند روز بیشتر از تعویض ساده پروتز طول می‌کشد.

اقدامات قبل از جراحی پروتز سینه

قبل از انجام عمل پروتز سینه، رعایت برخی اقدامات و آماده‌سازی‌ها ضروری است تا فرآیند جراحی و دوران نقاهت به شکل مطلوب‌تری پیش رود.

• معاینات و آزمایش‌های پزشکی کامل: پزشک معمولاً آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون (شامل شمارش کامل خون، بررسی انعقاد خون و…)، الکتروکاردیوگرام (نوار قلب)، ماموگرافی (برای بررسی بافت سینه و تشخیص هرگونه مشکل احتمالی) و احتمالاً سی‌تی اسکن یا ام‌آر‌آی را درخواست می‌کند تا از سلامت جسمانی فرد اطمینان حاصل کند. بررسی سابقه پزشکی و داروهای مصرفی برای شناسایی هرگونه خطر احتمالی یا تداخلات دارویی لازم خواهد بود.
• قطع مصرف دخانیات و الکل: در هفته‌ها و روزهای منتهی به جراحی پروتز دائمی سینه، توصیه‌های پزشک باید به دقت رعایت شود. این موارد شامل اجتناب از مصرف سیگار (حداقل 2 هفته قبل از عمل)، الکل و برخی داروهای خاص (مانند داروهای رقیق‌کننده خون یا ضد التهاب غیراستروئیدی) می‌شود.
• آماده‌سازی محل زندگی برای دوران نقاهت: تهیه لباس‌های راحت و گشاد (به ویژه لباس‌هایی که از جلو دکمه دارند)، تدارک وسایل کمکی (مانند بالشتک‌های اضافی برای راحتی در خواب)، خرید مایحتاج ضروری و هماهنگی برای کمک‌های لازم در منزل از اقدامات پیش از جراحی محسوب می‌شوند، زیرا ممکن است در چند روز اول بعد از عمل نیاز به کمک داشته باشید.
• گفتگو با پزشک و انتظارات واقع‌بینانه: گفتگو با پزشک، کسب اطلاعات کامل درباره فرآیند، انتظارات واقع‌بینانه از نتایج و بحث در مورد نگرانی‌ها می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. پزشک اطلاعات لازم را به طور کامل در اختیارتان می‌گذارد تا بتوانید با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب، برای انجام عمل تصمیم بگیرید.

اقدامات بعد از پروتز سینه

پس از انجام جراحی پروتز سینه، رعایت اقدامات و دستورالعمل‌های پزشکی در دوران نقاهت پروتز سینه بسیار حائز اهمیت است. این اقدامات نه تنها به بهبود سریع‌تر و کاهش خطر عوارض کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نتایج زیبایی و طبیعی پروتز را نیز تضمین کند.

• استراحت کافی و محدودیت فعالیت: در هفته‌های اولیه پس از عمل، استراحت کافی، محدود کردن فعالیت‌های سنگین و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین ضروری است. پزشک معمولاً یک سری ورزش‌های خاص را برای جلوگیری از تشکیل لخته و بهبود گردش خون توصیه می‌کند.
• مراقبت از زخم و بهداشت: رعایت بهداشت و تمیز نگه داشتن ناحیه جراحی بسیار مهم است تا از عفونت جلوگیری شود. پزشک دستورالعمل‌های خاصی برای تعویض پانسمان و مراقبت از زخم ارائه خواهد داد.
• استفاده از گن یا سوتین فشاری: بسیاری از جراحان استفاده از یک لباس فشاری ویژه (گن یا سوتین طبی) را برای چند هفته اول توصیه می‌کنند تا به کاهش تورم، تثبیت ایمپلنت‌ها در جای خود و کمک به فرم‌دهی نهایی سینه کمک کند.
• مصرف داروها: ممکن است پزشک داروهای ضد درد، آنتی‌بیوتیک (برای پیشگیری از عفونت) یا داروهای خاص دیگری را برای پیشگیری از عوارض تجویز کند. مصرف منظم و طبق دستور این داروها حیاتی است.
• مراجعات پیگیری: حضور در جلسات پیگیری با جراح نیز بسیار مهم است تا روند بهبودی بررسی شده و در صورت نیاز، اقدامات لازم صورت گیرد.

رعایت دقیق تمامی دستورالعمل‌های پزشکی می‌تواند سرعت بهبودی را افزایش داده و خطر عوارض عمل پروتز سینه را به حداقل برساند تا نتیجه نهایی رضایت‌بخش و زیبا باشد.

عوارض احتمالی انجام پروتز سینه

شناخت عوارض احتمالی انجام جراحی پروتز سینه اهمیت زیادی دارد و نادیده گرفتن آن می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد. درک این عوارض به بیماران کمک می‌کند تا تصمیم آگاهانه‌تری بگیرند و خطرات احتمالی را در برابر مزایای پروتز سنجیده و همچنین برای مدیریت عوارض احتمالی آمادگی داشته باشند. آگاهی از عوارض انجام پروتز سینه به افراد این امکان را می‌دهد تا با پزشک خود در مورد روش‌های کاهش خطرات و مدیریت صحیح عوارض بحث کنند.

برخی از مهم‌ترین عوارضی که پس از پروتز سینه دیده می‌شود شامل موارد زیر خواهد بود:

• کبودی و ورم: این موارد در هر عمل جراحی طبیعی است و معمولاً پس از چند هفته برطرف می‌شوند.
• عفونت: عفونت در ناحیه جراحی یا کیسه ایمپلنت. رعایت بهداشت و مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده می‌تواند این خطر را کاهش دهد. در صورت بروز علائم عفونت (قرمزی، تورم شدید، درد، تب)، باید فوراً با پزشک تماس گرفت.
• خونریزی یا تشکیل هماتوم (لخته خون): در موارد نادر ممکن است خونریزی یا تجمع خون در زیر پوست رخ دهد.
• آسیب به عصب‌ها و اختلالات حسی: ممکن است در سینه یا نوک سینه (به صورت موقت یا نادر دائمی) بی‌حسی یا تغییر در حس ایجاد شود.
• واکنش‌های آلرژیک: به مواد ایمپلنت یا داروهای بیهوشی.
• تشکیل اسکار غیرطبیعی: جای زخم ممکن است برجسته، پهن یا تغییر رنگ دهد.
• تغییر شکل، چروکیدگی یا جابجایی ایمپلنت: که ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشد.
• نشت یا پارگی ایمپلنت: به خصوص در پروتزهای سالین که منجر به تخلیه سریع می‌شود یا در پروتزهای سیلیکونی (پارگی خاموش) که ممکن است با MRI تشخیص داده شود و نیاز به تعویض دارد.
• کالسیفیکاسیون: یا تشکیل توده سخت اطراف ایمپلنت.
• درد مزمن، سفتی یا ناراحتی در ناحیه سینه.
• اختلال در تشخیص سرطان سینه با ماموگرافی: ایمپلنت‌ها می‌توانند دید را در ماموگرافی مختل کنند، بنابراین ممکن است نیاز به تکنیک‌های تصویربرداری خاص یا MRI باشد.
• اختلالات روانی: مانند افسردگی یا اضطراب ناشی از انتظارات غیرواقعی یا عوارض جانبی.
• عوارض ناشی از بیهوشی یا جراحی: مانند حالت تهوع، استفراغ، یا واکنش‌های نادر به داروهای بیهوشی.
• نکروز نوک سینه: در موارد نادر و در جراحی‌های پیچیده (به خصوص در افتادگی‌های شدید سینه) ممکن است خون‌رسانی به نوک سینه مختل شود که یک عارضه جدی محسوب می‌شود.

پروتز سینه بعد از سرطان سینه

خوشبختانه انجام عمل پروتز سینه پس از درمان سرطان سینه امکان‌پذیر است و برای بسیاری از زنان گزینه مناسبی محسوب می‌شود. این روش می‌تواند به بازگرداندن شکل و ظاهر قبلی سینه و بهبود عزت نفس و کیفیت زندگی کمک کند. پس از جراحی برداشتن تمام یا بخشی از سینه به دلیل سرطان (ماستکتومی)، پزشکان معمولاً دو گزینه اصلی را برای بازسازی سینه پیشنهاد می‌کنند:

1. انجام پروتز با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی یا سالین: این روش شامل جراحی برای ایجاد یک کیسه زیر پوست یا عضله و قرار دادن ایمپلنت در آن است. این روش نسبتاً ساده‌تر محسوب می‌شود و معمولاً زمان بهبودی کوتاه‌تری نسبت به انتقال بافت دارد.
2. انتقال بافت از دیگر نقاط بدن (فلپ): مانند شکم یا پشت. در این روش، بافت (پوست، چربی و عضله) از قسمت دیگری از بدن برداشته شده و برای بازسازی سینه به ناحیه قفسه سینه منتقل می‌شود. این روش نتایج طبیعی‌تری دارد اما جراحی پیچیده‌تر و دوره بهبودی طولانی‌تری دارد.

انتخاب نوع روش بازسازی بستگی به عوامل مختلفی مانند سن، سلامت عمومی، میزان بافت باقیمانده، درمان‌های قبلی سرطان (مانند پرتودرمانی) و ترجیحات شخصی بیمار دارد. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند این عمل بازسازی حداقل چند ماه پس از اتمام درمان‌های سرطان مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی انجام شود تا بدن زمان کافی برای ریکاوری داشته باشد. اگرچه پروتز سینه بعد از سرطان سینه گزینه امن و مناسبی است، اما همچنان ریسک‌هایی مانند عفونت، نشت ایمپلنت، اسکار غیرطبیعی و احتمال نیاز به جراحی مجدد در آینده وجود دارد. بنابراین مشاوره کامل با پزشک و افزایش آگاهی از مزایا و ریسک‌های این روش بسیار مهم است.

اندازه پروتز سینه

اندازه پروتز سینه یکی از مهم‌ترین تصمیمات در این جراحی زیبایی است که باید با دقت انتخاب شود. اندازه ایمپلنت‌ها می‌تواند بر روی نتیجه نهایی، سلامت و راحتی فرد تأثیر بگذارد. انتخاب اندازه مناسب در عمل پروتز سینه به عوامل متعددی مانند اندازه قفسه سینه، میزان چربی بدن، خاصیت ارتجاعی پوست، اهداف زیبایی فرد و توصیه‌های پزشک بستگی دارد.

• پروتزهای بسیار بزرگ: می‌توانند باعث مشکلاتی مانند درد مزمن در گردن و کمر، آسیب به پوست و عضلات، محدودیت حرکت، ایجاد کشیدگی در پوست و شل شدن پوست در بلندمدت شوند.
• اندازه‌های بسیار کوچک‌تر: از آنچه فرد انتظار دارد، ممکن است رضایت کامل را به همراه نداشته باشد و بیمار احساس کند که به نتیجه دلخواه خود نرسیده است.

برای انتخاب اندازه مناسب پروتز دائمی سینه، معمولاً پزشکان از سیستم‌های اندازه‌گیری استاندارد استفاده می‌کنند که اندازه پروتزها را بر اساس حجم در سی‌سی (cc) یا گرم مشخص می‌کند. دامنه متداول اندازه‌ها از 120 تا 800 سی‌سی است، اما ایمپلنت‌های بزرگ‌تر یا کوچک‌تر نیز موجود هستند. با این حال، عواملی مانند ساختار بدنی فرد، قد، عرض شانه و آناتومی قفسه سینه باعث می‌شود هر اندازه واحدی برای هر فرد متفاوت به نظر برسد. بسیاری از پزشکان قبل از جراحی از ابزارهایی مانند پروتزهای آزمایشی (سایزر)، عکس‌ها و شبیه‌سازی‌های کامپیوتری استفاده می‌کنند تا به بیمار کمک کنند اندازه دلخواه را بهتر تصور کند و تصمیم آگاهانه‌تری بگیرد.

هزینه پروتز سینه

هزینه جراحی پروتز سینه به چندین عامل بستگی دارد که مهم‌ترین آن‌ها شامل:

• نوع و برند پروتز انتخابی: پروتزهای سیلیکونی معمولاً گران‌تر از پروتزهای سالین هستند، زیرا ظاهر طبیعی‌تری دارند و احساس بهتری به فرد می‌دهند. همچنین انتخاب مواد و برند معتبر (مانند برندهای اروپایی یا آمریکایی) می‌تواند در هزینه نهایی تأثیر بگذارد.
• دستمزد جراح: جراحان با تجربه و مهارت بیشتر معمولاً دستمزد بالاتری دارند که به ویژه در مناطق شهری یا مراکز پزشکی معروف این هزینه بیشتر خواهد بود.
• هزینه‌های بیمارستان یا مرکز جراحی: شامل هزینه اتاق عمل، تجهیزات و خدمات پرستاری.
• هزینه‌های بیهوشی و متخصص بیهوشی.
• هزینه‌های مربوط به پیش و پس از عمل: مانند مشاوره‌ها، آزمایش‌های پزشکی قبل از جراحی، داروهای تجویز شده و جلسات پیگیری پس از عمل نیز باید در نظر گرفته شود که به طور کلی بر بودجه تأثیر می‌گذارد.

نکته مهم: به یاد داشته باشید که بیمه‌های درمانی معمولاً پروتز سینه را به عنوان یک عمل زیبایی قلمداد می‌کنند و آن را پوشش نمی‌دهند، مگر در موارد بازسازی سینه پس از سرطان که ممکن است بخشی از هزینه‌ها تحت پوشش قرار گیرد.

لیفت و پروتز سینه (پروتزپکسی): راه حلی جامع برای سینه‌های افتاده

فرم سینه زنان به طور طبیعی به مرور زمان بر اثر شیردهی، تغییرات هورمونی، کاهش وزن شدید، افزایش سن و نیروی جاذبه سفتی خود را از دست می‌دهد و شل و افتاده می‌شود. به همین دلیل، جراحی لیفت و پروتز سینه (پروتزپکسی) از عمل‌هایی است که بسیاری از خانم‌ها تمایل دارند انجام دهند.

لیفت سینه (ماستوپکسی) به تنهایی با برداشتن پوست اضافی سینه و کشیدن بافت‌های مجاور، سینه را بالا کشیده و به آن شکل می‌دهد و هاله نوک سینه را در صورت نیاز کوچک‌تر می‌کند. این جراحی به تنهایی تغییری در اندازه سینه و یا نواحی بالای سینه ایجاد نمی‌کند.

اگر خواهان بزرگ شدن سینه خود هستید، در کنار لیفت، پروتزپکسی (لیفت و پروتز همزمان) توصیه می‌شود. این عمل به ویژه برای خانم‌هایی که زایمان را تجربه کرده‌اند یا دچار تغییرات وزنی شدید شده‌اند و سینه‌هایشان افتادگی و کاهش حجم همزمان دارد، بسیار مناسب خواهد بود.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای جراحی لیفت و پروتز سینه محسوب می‌شوند؟

بهترین کاندیداها برای جراحی لیفت و پروتز سینه این ویژگی‌ها را دارند:

• افرادی که سینه‌های مسطح، کشیده و یا آویزان دارند.
• افرادی که نوک سینه افتاده دارند.
• افرادی که سینه‌هایشان با هم تقارن ندارد.
• اشخاصی که می‌خواهند سینه‌های بزرگتر و خوش‌فرم‌تری داشته باشند.
• اشخاصی که سینه‌هایشان به دلایل مختلف نظیر پیری، بارداری، شیردهی و کاهش وزن دچار شل‌شدگی و افتادگی شده است.
• افرادی که از نظر وزنی به ثبات رسیده‌اند.
• افرادی که حداقل 14 روز قبل از عمل از استعمال سیگار و دخانیات اجتناب کرده‌اند.
• بانوانی که شیردهی دارند، باید 8 هفته پس از شیردهی پروتز سینه را انجام دهند.

دوران نقاهت لیفت و پروتز سینه:

بلافاصله بعد از انجام لیفت و پروتز سینه، زخم‌ها پانسمان می‌شوند و ممکن است لوله‌های کوچکی برای تخلیه مایعات اضافی قرار داده شوند. در ابتدا سینه‌ها دچار درد و تورم خواهند شد و جای زخم‌ها هم قرمز و متورم خواهند بود که به مرور زمان کاهش می‌یابد. پوشیدن یک سینه‌بند مخصوص طبی به مدت 6 هفته شبانه‌روز، به بهبود سریع‌تر زخم‌ها و تثبیت نتایج کمک می‌کند.

نتایج لیفت و پروتز سینه:

نتایج لیفت و پروتز سینه، بلافاصله بعد از جراحی قابل مشاهده می‌باشد. به مرور زمان، تورم از بین می‌رود و خطوط برش‌ها نیز محو می‌شوند و نتیجه‌ی جراحی بهتر نمایان می‌شود. میزان رضایت فرد از لیفت و پروتز سینه با گذراندن دوران نقاهت و بعد از گذشت 6 ماه، با از بین رفتن تورم، بیشتر خواهد شد.

نکات مهم برای ماندگاری نتایج:

• حفظ وزن متعادل.
• داشتن زندگی سالم.
• مراقبت صحیح از سینه‌ها و رعایت توصیه‌های پزشک.

پروتزپکسی و بارداری:

بهتر است که لیفت و پروتز سینه بعد از بارداری و زمانی که دیگر تصمیم به بارداری ندارید، انجام شود. تغییراتی که در طول بارداری و شیردهی در سینه‌ها اتفاق می‌افتد، منجر به کمرنگ شدن و یا از بین رفتن نتایج حاصل از جراحی سینه می‌شود.

پروتز سینه یک راه حل مؤثر و دائمی برای دستیابی به سینه‌های خوش‌فرم و متناسب است که می‌تواند تأثیر چشمگیری بر اعتماد به نفس و کیفیت زندگی افراد داشته باشد. با پیشرفت‌های چشمگیر در تکنولوژی ایمپلنت‌ها و روش‌های جراحی، نتایج طبیعی‌تر، ایمن‌تر و با دوران نقاهت کوتاه‌تر حاصل می‌شود.

اگر شما نیز به دنبال بهبود ظاهر سینه‌های خود هستید یا نیاز به بازسازی سینه پس از بیماری دارید، تحقیق کامل و مشاوره مفصل با یک جراح پلاستیک باتجربه و متخصص مانندکتر یکتا امری ضروری است. یک جراح حرفه‌ای تمامی اطلاعات لازم را به طور کامل در اختیارتان می‌گذارد تا بتوانید با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب، برای انجام عمل تصمیم بگیرید و با دیدی واقع‌بینانه به استقبال تغییرات بروید.